Βασικό στοιχείο για να μπορέσουμε να κρίνουμε το όποιο έργο της δημοτικής αρχής, αλλά και να ξέρουμε τι μπορούμε να απαιτούμε, είναι να γνωρίζουμε το εξής. Όλα τα έξοδα του τομέα της καθαριότητας (μισθοί εργαζομένων και υλικοτεχνική υποδομή) πληρώνονται από τα ανταποδοτικά τέλη. Δηλαδή από τα τέλη (φόρους) που πληρώνουν οι δημότες στο δήμο.
Τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια της κρίσης, είχαμε σημαντικές μειώσεις σε προσωπικό αλλά και μειώσεις των μισθών. Στο δήμο μας οι εργαζόμενοι μειώθηκαν πάνω από 50% (έχουν μείνει σχεδόν οι μισοί) και περίπου στο ίδιο ποσοστό μειώθηκαν οι μισθοί τους. Με λίγα λόγια τα έξοδα του δήμου σ αυτό τον τομέα μειώθηκαν περίπου στο ¼ σε σχέση με αυτά των προηγούμενων χρόνων.
Επίσης μειώθηκε ο όγκος των σκουπιδιών σε ποσοστό που ξεπερνά το 30%, πράγμα που σημαίνει πως μειώθηκαν τα έξοδα μεταφοράς των απορριμμάτων αλλά και τα έξοδα για τη χωματερή.
Εκείνο που δεν μειώθηκε είναι τα δημοτικά τέλη, με τα οποία ο δήμος πλήρωνε όλα αυτά τα έξοδα.
Θα περίμενε λοιπόν ο δημότης πως η πόλη μας θα έλαμπε. Κι όμως δεν είναι αυτή η πραγματικότητα. Η κατάσταση, αν δεν χειροτέρεψε, δεν βελτιώθηκε στο ελάχιστο.
Ίσως ένας καλοπροαίρετος δημότης θα είχε την επιφύλαξη πως δεν είναι αρκετοί οι εργαζόμενοι για να το πετύχουν.
Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα δεν υπόκεινται στους περιορισμούς προσλήψεων, που επιβάλουν τα μνημόνια, μια και πληρώνονται απ’ τα ανταποδοτικά τέλη, πράγμα που σημαίνει «Σου δίνω αυτά τα χρήματα, για να μου προσφέρεις συγκεκριμένο έργο». Συνεπώς η δημοτική αρχή θα μπορούσε να προσλάβει τους απαραίτητους εργαζόμενους, ώστε να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, πράγμα όμως που δεν έκανε, ισχυριζόμενη πως δεν έχει τα χρήματα να κάνει τις αναγκαίες προσλήψεις. Εύλογο το ερώτημα ΓΙΑΤΙ? Αυτό αναρωτιούνται όλοι όσοι ασχολούνται με τα δημοτικά θέματα. Μάλλον ακολουθεί την πάγια τακτική και η «αριστερή» δημοτική αρχή μας, να καλύπτει άλλες ανάγκες, παρά τα όσα έλεγε, καταγγέλοντας την προηγούμενη δημοτική αρχή, όταν ήταν αντιπολίτευση.
Και ξανά ο καλοπροαίρετος δημότης θα αναρωτηθεί. «Μωρέ μια τσέπη είναι ο δήμος. Και στα σπίτια μας το ίδιο κάνουμε, όταν δε φτάνουν τα λεφτά. Δεν τα έφαγε. Άλλες ανάγκες του δήμου καλύπτει».
Πέραν του ότι είναι παράνομο να καλύπτει «άλλες ανάγκες» μια και εισπράττει ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΑ ΤΕΛΗ, θέλω να ενημερώσω τον καλοπροαίρετο φίλο μου, πως τίποτα δεν του δίνεται τζάμπα. Πληρώνει φόρο εισοδήματος, επιτηδεύματος, ενφια, φόρο στο ποτό, φόρο στον ύπνο, φόρο στον αέρα φόρο για κάθε τι που το «αγαθό» κράτος μπορεί να σκεφτεί προκειμένου να μαζέψει χρήματα. Από το σύνολο λοιπόν των φόρων που εισπράττει το κράτος ένα σημαντικό ποσοστό πηγαίνει στην τοπική αυτοδιοίκηση, για να καλύπτει τις άλλες ανάγκες της.
Γι αυτό και δεν δικαιολογούνται τα ασυντήρητα σχολικά κτίρια, οι ασυντήρητες παιδικές χαρές, οι ασυντήρητοι γεμάτοι λακκούβες δρόμοι κοκ.
Γι αυτό δεν δικαιολογείται ο δήμος να γίνεται κερδοσκοπικός μηχανισμός.
Γι αυτό ο δήμος δεν πρέπει να λειτουργεί ως επιχειρηματίας.
ΓΙΑΤΙ ΟΤΙ ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΟ ΕΧΕΙ ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ ΣΟΥ.
Και μπορεί, αν έχει τη θέληση, να προσφέρει πολλά κι όχι να βάζει αντίτιμο στη «δημιουργική απασχόληση» των παιδιών με το επιχείρημα «Αν δεν το πληρώσεις, δεν το εκτιμάς» Αγαπητέ δήμαρχε ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΠΛΗΡΩΣΕΙ, ΜΗ ΜΑΣ ΤΟ ΞΑΝΑΧΡΕΩΝΕΙΣ.
Κι επειδή οι εκλογές όπως είπα είναι προ των πυλών και η δημοτική αρχή θα παίξει το σλόγκαν της καλής διαχείρισης θα σας δώσω κι ένα παράδειγμα, για το πώς την εννοεί.
Φόρτωσε τα οικονομικά βάρη της θητείας της στην επόμενη δημοτική αρχή (μάλλον υποψιαζόταν πως δεν θα παραμείνει στη διοίκηση κ δεύτερη πενταετία ή σκέφτηκε «ας μας ψηφίσουν κι έχει ο θεός»).
Πως το έκανε? Απλό και «σατανικό». Μάζεψε λοιπόν τα δάνεια, που έδινε ο δήμος στις διάφορες τράπεζες και τα έκανε ένα δάνειο σε μια τράπεζα, με τη συμφωνία να μη πληρώνει δόσεις για τα επόμενα 4 χρόνια.
Έτσι εμφανίζει να έχει πλεόνασμα και «μαζεμένο» το δήμο.
Όμως μετά από 4 χρόνια η επόμενη διοίκηση θα πρέπει να πληρώνει ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ δόσεις για ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ διάστημα. Αλλά ποιος νοιάζεται για μετά? Ποιος νοιάζεται που χρεώνουμε το παιδί σου, αφού σε σένα δείχνουμε νοικοκυραίοι?
Και μια πρόταση για όποιον ενδιαφέρεται για το αύριο, Μη ξαναψηφίσετε ΠΟΤΕ κάποιον που σας κορόιδεψε μια φορά. Τουλάχιστο κάποια στιγμή οι κυβερνώντες θα καταλάβουν ότι δεν μπορούν να μας κοροϊδέψουν και αρκεί ένα τους ψέμα για να εξαφανιστούν από διαχειριστές του μέλλοντός μας.
Σωτήρης Παπαμιχαήλ
Υποψήφιος Δημ. Σύμβουλος
